Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

25 Kasım 2011 Cuma

XANÎ - Kamuran Elî Bedirxan

     
Ew nûr e, herê li erdê şihrê
Şihra me ye , şihra bendewari

Seydayê me ye, melayê yekta,
Ava kirîye bi ,şor, kesran,

Parîsè guli bi şoré Kurdî,
Ava te dikir melayê xanî.

Bê zêr ù kevir, ji pêta arî.
Ava te dikir serayê şihrê.

Gewher  ew e , ew û can e bistam,
Destpêkire ew, û da ew encam.

Rubnahî te da, li erdô Kurdan,
Ruhnaliîya te, delala yezdan.

Hêvîn tu î, tu çavè sayda,
Ferzane î tu û lawê mewla.

B' sazê, te dikir, te da wê cûşiş,
Ey bişvekiro ! te di wê xwabiş.

Şeştarê te ye, ko da me zuntîn,
Firdews li kû ye , bihar ù havîn.

Gul, bilbil û ney û meqam û jale,
Tev de dikirin fixan ù nale.

Zêrker  tu î tu ne pîlewer  tu,
Seyda yî berê, û ser hiner  tu .

Meywa te xweş e û avdar e.
Wek  Xanî kî ye?  tu kes nikare.

Bercîs tu î tu, tu rêberè me,
Texte te di dil û ser serê me.

Tirba te ne ax e, cané Xanî.
Tirba te dil e û cawîdanî.

Rehmet bi te ye û pesna  yezdan,
Heyrana te ne, xulam û xakan_

Kovara Hawar, Hejmar:2, rupel:4, 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.